اگر دوستی به مهمانی دل تنهای ما آمد و پایش را در محراب خلوت دل تنهای ما گذاشت و وقتی پای شنود گلواژه های صورتی او نشستیم ذهن و دل مارا چون پرستویی سبک بال به دنبال شمیم خویش و در نهایت به سوی حضرت عشق رهنمون ساخت باید بدانیم که آری خود اوست...نیمه ی گمشده مان....
ارسال نظر برای این مطلب
این نظر توسط atefe در تاریخ 1392/11/15 و 11:20 دقیقه ارسال شده است | |||
bayildiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim,harikasiiiiiiiiiiiiiiiiiin پاسخ : janem arkadshem teshekurlar |
درباره ما
سلام عزىزان.من زهرا هستم.دانشجوی ریاضیات کاربردی. به وبلاگم خوش اومدین.امیدوارم از مطالب وبلاگ بهره کافی ببرین........... درپناه حق...
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
نظرسنجی
نظر شما دوست عزیز راجبه وبلاگ چیه؟
آمار سایت
کدهای اختصاصی